Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΜΑΣ Το μεγάλο στοίχημα για μια Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης σαν τη δική μας είναι η εμπλοκή των ίδιων των πολιτών που έχουν άμεση ανάγκη, η συμβολή τους στο έργο που γίνεται, η απόρριψη του στίγματος της φτώχιας και της αποτυχίας, το οποίο συνήθως κρατούν μέσα τους για να οδηγηθούν έτσι στην παραίτηση και την απελπισία. Οι περισσότεροι μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθούμε στη θέση αυτού που χρειάζεται στήριξη για τα στοιχειώδη. Τα δίκτυα αλληλεγγύης είναι καταφύγια απέναντι στην απομόνωση και τη μοναξιά. Να υπάρχει για τον καθένα και την κάθε μια, μια πόρτα να χτυπήσει, ένα τηλέφωνο να καλέσει για βοήθεια. Απ αυτή την άποψη της αυτενέργειας, της συμμετοχής, της από ενοχοποίησης και της αξιοπρέπειας των θυμάτων της κρίσης, είναι τεράστια η προσφορά που μπορούν να έχουν οι Πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης και τα στέκια, στις γειτονιές των μεγάλων πόλεων, που μπορεί να στεγάζουν από σίτιση- τρόφιμα και ανταλλαγή χρήσιμων ειδών και υπηρεσιών μέχρι νομική υποστήριξη και αυτό οργάνωση δανειοληπτών, επιτροπές ενάντια στα χαράτσια κ.λ.π Και κάτι όσον αφορά τον δήθεν μεγάλο κίνδυνο να περιπέσουμε στην φιλανθρωπία. Πρώτα απ όλα η φιλανθρωπία είναι ατομική κοινωνική πρακτική, ενώ η αλληλεγγύη στην οποία αναφερόμαστε αποτελεί βασική αρχή για να ξεφύγουμε από τη σημερινή κατάσταση και να πάμε σε μια πιο δίκαιη κοινωνία. Εξ άλλου συνιστά υπεροψία και υποκρισία το να στηλιτεύουμε την κοινωνική αλληλεγγύη στον ιδιωτικό βίο, δηλαδή αυτό που παραδοσιακά έκαναν ο ένας για τον άλλο οι άνθρωποι σε κοινωνίες οι οποίες δεν ήταν απρόσωπες και αποξενωμένες όπως οι σημερινές. Αν εγκαταλείπουμε τον ηλικιωμένο της διπλανής πόρτας περιμένοντας τις κρατικές δομές, είμαστε κοινωνικά ανενεργοί και αδιάφοροι και κυνικοί. Στερούμαστε δηλαδή βασικά νοήματα και σχέσεις μιας κοινωνίας, η οποία αγωνίζεται για τα κοινά αγαθά, για να ανακτήσει και να επαναθεσμίσει τον δημόσιο χώρο, αλλά και για να υπερβεί σταδιακά το κράτος (δημιουργώντας αυτόνομες μορφές κοινωνικής οργάνωσης) και την αποξένωση των ανθρώπων από τον εαυτό τους και τους άλλους. Η κοινωνική Αλληλεγγύη αποτελεί στρατηγική όχι μόνο για την επιβίωση της κοινωνίας αλλά και για την οργάνωση της παραγωγής της οικονομίας και της συλλογικής ζωής και συμβίωσης στη βάση ενός πανανθρώπινου αξιακού προτύπου. Γι αυτό περιλαμβάνει θεσμούς άμεσης ανταλλαγής παραγωγών καταναλωτών, συνεταιριστικές μορφές κοινωνικής οικονομίας, συνεταιρισμούς παραγωγών, αδιαμεσολάβητες από το χρήμα ανταλλαγές, καταναλωτικούς συναιτερισμούς, κ.λ.π., κ.λ.π Ενεργοποιεί την κοινωνική πρωτοβουλία και αυτοοργάνωση
Η κρίση που ζούμε αυτόν τον καιρό ζητά από όλους μας να βγούμε από τη μικρή αυλή της ατομικής μας ζωής και να δούμε αυτό που συμβαίνει έξω από αυτήν. Η θλίψη, ο πόνος και η πείνα θα μας χτυπήσουν τότε την πόρτα και θα μας βάλουν μπροστά σε ευθύνες, άγνωστες ίσως μέχρι τώρα, αυτονόητες όμως σήμερα. Άνθρωποι που χειμάζονται, περικυκλωμένοι από άλυτα αυτή τη στιγμή προβλήματα, που στερού-νται ακόμα και από τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους, περπατούν ανάμεσά μας σιωπηλά, χωρίς να μιλούν και να ζητούν, προασπίζοντας το έσχατο αγαθό της αξιο-πρέπειας. Αυτή η σιωπηλή κραυγή απευθύνεται στον απομονωμένο εαυτό μας, εκείνον που ζητά να ανακαλύψει ξανά τους ανθρώπους και ν’ αντιπαραθέσει στο κακό που συμβαίνει, τη χαρά του να παίρνει κανείς και να δίνει, του να βοηθά και να βοηθιέται. Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης & Πολιτισμού «Ομπρέλες» έχει δημιουργηθεί από πολίτες του Ν. Ψυχικού της Φιλοθέης & του Ψυχικού και σκοπεύει να ενώσει όσους θέλουν να συμμετάσχουν σ’ αυτό το έργο, ξεπερνώντας την απομόνωση του καθ’ ενός μας και δημιουργώντας τους αναγκαίους οργανωτικούς δεσμούς, οι οποίοι θα επιτρέ-ψουν να γίνει πραγματικότητα η επιθυμία και η πρόθεση της αλληλεγγύης. Μέλη της πρωτοβουλίας είναι όλοι οι πολίτες που συμφωνούν με τις αρχές και τους σκοπούς της και συμμετέχουν ενεργά στις δραστηριότητές της, ανεξάρτητα από πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις φύλο ή καταγωγή. Οι δραστηριότητες της κατανέμονται μέσα στο χρόνο. Ξεκινάμε με τη βοήθεια σ’ αυτούς που στερούνται τα βασικά είδη διατροφής. Λαϊκές αγορές, προσφορά τροφίμων μακράς διαρκείας, απεξάρτηση από τους μεσάζοντες κλπ. Ψυχολογική υποστήριξη ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Ανταλλαγή βοήθειας σε πολλά επίπεδα. Προσφορά χρόνου και άλλων αναγκών. Σε δεύτερο χρόνο θα διοργανωθεί πολιτιστικός χώρος με τη συμμετοχή καθ’ ενός που θα έχει κάτι να παρουσιάσει. Ο χώρος θα λειτουργεί και σαν χώρος συνάντησης, συζητήσεων, ομιλιών, κλπ. Η υπευθυνότητα είναι αναγκαία και γι’ αυτούς που δίνουν και γι’ αυτούς που παίρ-νουν. Να είμαστε ο ένας κοντά στον άλλον για να μην είναι κανείς μόνος του στην κρίση
Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΜΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγάλο στοίχημα για μια Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης σαν τη δική μας είναι η εμπλοκή των ίδιων των πολιτών που έχουν άμεση ανάγκη, η συμβολή τους στο έργο που γίνεται, η απόρριψη του στίγματος της φτώχιας και της αποτυχίας, το οποίο συνήθως κρατούν μέσα τους για να οδηγηθούν έτσι στην παραίτηση και την απελπισία. Οι περισσότεροι μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθούμε στη θέση αυτού που χρειάζεται στήριξη για τα στοιχειώδη.
Τα δίκτυα αλληλεγγύης είναι καταφύγια απέναντι στην απομόνωση και τη μοναξιά. Να υπάρχει για τον καθένα και την κάθε μια, μια πόρτα να χτυπήσει, ένα τηλέφωνο να καλέσει για βοήθεια. Απ αυτή την άποψη της αυτενέργειας, της συμμετοχής, της από ενοχοποίησης και της αξιοπρέπειας των θυμάτων της κρίσης, είναι τεράστια η προσφορά που μπορούν να έχουν οι Πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης και τα στέκια, στις γειτονιές των μεγάλων πόλεων, που μπορεί να στεγάζουν από σίτιση- τρόφιμα και ανταλλαγή χρήσιμων ειδών και υπηρεσιών μέχρι νομική υποστήριξη και αυτό οργάνωση δανειοληπτών, επιτροπές ενάντια στα χαράτσια κ.λ.π
Και κάτι όσον αφορά τον δήθεν μεγάλο κίνδυνο να περιπέσουμε στην φιλανθρωπία. Πρώτα απ όλα η φιλανθρωπία είναι ατομική κοινωνική πρακτική, ενώ η αλληλεγγύη στην οποία αναφερόμαστε αποτελεί βασική αρχή για να ξεφύγουμε από τη σημερινή κατάσταση και να πάμε σε μια πιο δίκαιη κοινωνία. Εξ άλλου συνιστά υπεροψία και υποκρισία το να στηλιτεύουμε την κοινωνική αλληλεγγύη στον ιδιωτικό βίο, δηλαδή αυτό που παραδοσιακά έκαναν ο ένας για τον άλλο οι άνθρωποι σε κοινωνίες οι οποίες δεν ήταν απρόσωπες και αποξενωμένες όπως οι σημερινές. Αν εγκαταλείπουμε τον ηλικιωμένο της διπλανής πόρτας περιμένοντας τις κρατικές δομές, είμαστε κοινωνικά ανενεργοί και αδιάφοροι και κυνικοί. Στερούμαστε δηλαδή βασικά νοήματα και σχέσεις μιας κοινωνίας, η οποία αγωνίζεται για τα κοινά αγαθά, για να ανακτήσει και να επαναθεσμίσει τον δημόσιο χώρο, αλλά και για να υπερβεί σταδιακά το κράτος (δημιουργώντας αυτόνομες μορφές κοινωνικής οργάνωσης) και την αποξένωση των ανθρώπων από τον εαυτό τους και τους άλλους.
Η κοινωνική Αλληλεγγύη αποτελεί στρατηγική όχι μόνο για την επιβίωση της κοινωνίας αλλά και για την οργάνωση της παραγωγής της οικονομίας και της συλλογικής ζωής και συμβίωσης στη βάση ενός πανανθρώπινου αξιακού προτύπου. Γι αυτό περιλαμβάνει θεσμούς άμεσης ανταλλαγής παραγωγών καταναλωτών, συνεταιριστικές μορφές κοινωνικής οικονομίας, συνεταιρισμούς παραγωγών, αδιαμεσολάβητες από το χρήμα ανταλλαγές, καταναλωτικούς συναιτερισμούς, κ.λ.π., κ.λ.π Ενεργοποιεί την κοινωνική πρωτοβουλία και αυτοοργάνωση
Η κρίση που ζούμε αυτόν τον καιρό ζητά από όλους μας να βγούμε από τη μικρή αυλή της ατομικής μας ζωής και να δούμε αυτό που συμβαίνει έξω από αυτήν. Η θλίψη, ο πόνος και η πείνα θα μας χτυπήσουν τότε την πόρτα και θα μας βάλουν μπροστά σε ευθύνες, άγνωστες ίσως μέχρι τώρα, αυτονόητες όμως σήμερα. Άνθρωποι που χειμάζονται, περικυκλωμένοι από άλυτα αυτή τη στιγμή προβλήματα, που στερού-νται ακόμα και από τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους, περπατούν ανάμεσά μας σιωπηλά, χωρίς να μιλούν και να ζητούν, προασπίζοντας το έσχατο αγαθό της αξιο-πρέπειας. Αυτή η σιωπηλή κραυγή απευθύνεται στον απομονωμένο εαυτό μας, εκείνον που ζητά να ανακαλύψει ξανά τους ανθρώπους και ν’ αντιπαραθέσει στο κακό που συμβαίνει, τη χαρά του να παίρνει κανείς και να δίνει, του να βοηθά και να βοηθιέται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης & Πολιτισμού «Ομπρέλες» έχει δημιουργηθεί από πολίτες του Ν. Ψυχικού της Φιλοθέης & του Ψυχικού και σκοπεύει να ενώσει όσους θέλουν να συμμετάσχουν σ’ αυτό το έργο, ξεπερνώντας την απομόνωση του καθ’ ενός μας και δημιουργώντας τους αναγκαίους οργανωτικούς δεσμούς, οι οποίοι θα επιτρέ-ψουν να γίνει πραγματικότητα η επιθυμία και η πρόθεση της αλληλεγγύης. Μέλη της πρωτοβουλίας είναι όλοι οι πολίτες που συμφωνούν με τις αρχές και τους σκοπούς της και συμμετέχουν ενεργά στις δραστηριότητές της, ανεξάρτητα από πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις φύλο ή καταγωγή.
Οι δραστηριότητες της κατανέμονται μέσα στο χρόνο. Ξεκινάμε με τη βοήθεια σ’ αυτούς που στερούνται τα βασικά είδη διατροφής. Λαϊκές αγορές, προσφορά τροφίμων μακράς διαρκείας, απεξάρτηση από τους μεσάζοντες κλπ. Ψυχολογική υποστήριξη ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Ανταλλαγή βοήθειας σε πολλά επίπεδα. Προσφορά χρόνου και άλλων αναγκών.
Σε δεύτερο χρόνο θα διοργανωθεί πολιτιστικός χώρος με τη συμμετοχή καθ’ ενός που θα έχει κάτι να παρουσιάσει. Ο χώρος θα λειτουργεί και σαν χώρος συνάντησης, συζητήσεων, ομιλιών, κλπ.
Η υπευθυνότητα είναι αναγκαία και γι’ αυτούς που δίνουν και γι’ αυτούς που παίρ-νουν. Να είμαστε ο ένας κοντά στον άλλον για να μην είναι κανείς μόνος του στην κρίση